Смерць — гэта не канец? Ці хоча сатана, каб пра яго ведалі людзі? Які лёс неахрышчаных пасля смерці? Пра гэта і іншае чытайце ў размове Catholic.by з кс. Ігарам Лашуком, дыяцэзіяльным апекуном руху Апостальства дапамогі душам чыстцовым.
Пра кнігу с. Анны Чайкоўскай WDC «Адпусты. Скарб Касцёла»
Прапануем вам урывак з кнігі сястры памочніцы душам чыстцовым Анны Чайкоўскай WDC «Адпусты. Скарб Касцёла», якая выйшла ў выдавецтве «Про Хрысто» ў перакладзе з польскай мовы на беларускую. Гэты ўрывак прысвечаны адной з важных умоваў адпусту — свабодзе ад прывязанасці да граху.
Найважнейшы момант у нашым жыцці — гэта менавіта момант смерці. Ён вызначае наш лёс на ўсю вечнасць: мы будзем з Богам на працягу ўсёй вечнасці, або будзем страчаныя для вечнасці.
Старшыня Камісіі па справах каталіцкай адукацыі і катэхезы пры Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі біскуп Аляксандр Яшэўскi SDB прапануе даступны катэхетычны выклад каталіцкага вучэння пра чысцец і значэнне малітвы з памерлых у Касцёле.
Душы, якія церпяць ачышчэнне, у вялікіх пакутах чакаюць нашай дапамогі. Пан Бог як любячы Айцец заахвочвае нас быць міласэрнымі да тых братоў і сясцёр, якія самі не могуць вызваліцца ад цярпенняў. Таму праз святых Ён спасылае нам ласку ўбачыць сваім духоўным зрокам іх мукі. Якія ж цяжкія гэтыя пакуты, што жывому чалавеку нават іх візіі здаюцца нясцерпнымі, калі душы з чыстца прыходзяць містычным чынам на зямлю, каб прасіць нас аб дапамозе! Вось што распавядаюць пра гэта некаторыя святыя.
Бясспрэчным з’яўляецца той факт, што, пражыўшы доўгае ці кароткае жыццё, чалавек заканчвае сваё зямное падарожжа, падпарадкоўваючыся закону смерці.
У залежнасці ад таго, які з аспектаў бярэцца пад увагу, смерць стала прадметам розных галінаў ведаў, у тым ліку і тэалогіі. З пункту гледжання гэтай дысцыпліны смерць можна разглядаць дваяка: трактаваць яе як з’яву, што адносіцца да натуральнага парадку рэчаў, а таксама ўлічваць яе вузка рэлігійны характар. У першым вымярэнні смерць тлумачыцца як канчатковае спыненне жыцця чалавека ў часе і прасторы, або канец яго зямнога жыцця. З медыцынскага пункту гледжання гэты канец раўназначны біялагічнай смерці, якая наступае ў момант смерці мозга.